Bugün oğluma başka bir masal anlattım. Ağacı koruyan insanları anlattım. Fotoğrafları gösterdim.
"Oğlum bugün bize çok yakın bir yerde, hatta şuanda, bir sürü kahraman toplantı. Bu kahramanlar Taksimin orta yerinde yaşlı ağaçları korumak için uğraşıyorlar. Hatta bu ağaçlar o kadar yaşlı ve büyük ki... Onların kesilmesini engellemek, hayatta kalmaları için çabalıyorlar. "
Anlam veremedi ki gözleri hiç görmediğim gibi bakıyordu. Gözlerim dolu dolu anlatıyordum
"Polis amcalar bu ağaçların kesilmesi istiyor ve izin vermeyen bu kahramanlara çok kızmış ve onları ıslatıp duman yapıp ağaçları tutan ellerini bıraktırmaya çalışıyor ama onlar bırakmıyor"
Anlamsız bakışları biraz daha anlamsızlaştı ve "ama neden?" dedi.
"Bilmiyorum oğlum, herkes ağacı sevmeli herkes ağaçları doğayı korumalı ama polis amcalar neden bunu yapıyor bilmiyorum" dedim
Kuzey tan" belki evlerine götürecek sandı onları..."
Oğlum aslında biliyorum ama burada onu anarak bu bloğu kirletemeyeceğim. Ülkem sayesinde kirlendi zaten.
Şuanda halen Taksimde kahraman arkadaşlarımız, arkadaşlarımız, kardeşlerimiz, kuzenlerimiz, anneler babalar dedeler nineler savaşıyor. Sadece senin bir rahat nefesin için .....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder