İlk yanlız çıkışımda çok korktum aslında. Çok zorlanıyordum. Kuzey beyimiz ise cok güzel uyuyordu o hareket edilmesi zor yollarda. Arabasına ilk binişin de asansöre kadar kıyametler kopardı ama asansörde gülümsemeye başladı. Kapının önüne çıkıp güneşi görünce kafasını gömdü ve uyumaya başladı. Kısa bir tur attık. Çok korkmuştum çünkü kaldırımlar kimi yerlerde çok daralıyordu ve ben yola inmek zorunda kalıyordum. Acemi anneydim ne de olsa.
En uzun süreli gezmemizde sahile indik ve denizin kokusunu içimize çektik. Kuzey Tan ne yaptı peki. UYUDU. Sonunda bir restauranta gittik. Sigara içilmeyen bölüm istedim ama çocuklar için odalar yapmış bu lüks restaurant böyle bir bölümü olmadığını söyledi. NASIL OLABİLİR???. Görevli benim için suan açık olmayan bölümü açtı ve Defne ablası, Saba tezesi ve oğlumla orada oturduk. Galiba şu sigara içme yasağı tamamlanana kadar bir yere gidemiyeceğiz.
Bu hafta havalar çok güzeldi. Hafta sonu da babamızla beraber 4 saat boyunca gezdik. Yine oğluşumuz uyudu.Bir ara endişelenip elini oynattım ve uykusunu böldüğüm için oğluşum bana çok kızdı.Eve girdiğimizde de tüm keyfiyle gülümsüyordu.
O akşam cok zor uyudu ama 23:00 dan sabah 07:00 kadar deliksiz uyudu. Bu zorlu yollarda gezmenin bedeli Kuzey Tan'ımızın deliksiz uykusu.Kuzey Tan yollarda olmayı seviyor.
Gezmek superrrr.
Havalar ısınsın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder