18 Şubat 2012 Cumartesi

İLİK DONÖR ü OLMAK mı?



Gamze için başlamıştık bu yola. Kendi beynimde, ruhumda başka problemler ile boğuşurken Gamze için çözüm olabilme ihtimalim bile beni bu problemlerden bir nebze uzaklaştırmış hem Gamze hem kendime ortaya karışık ağlıyordum. Tamam yazıma geleyim NEDEN DONÖR OLDUM? ..

1. Bir umut için.
Evet Gamze için yola çıktık ama sadece Gamze değil herhangi biri için umut olabilme ihtimali için oldum. Düşünsenize size biri diyecek ki "siz bir insana can olabileceksiniz" Bundan büyük bir mutluluk olabilir mi? Biri sizinle kardeşten öte olacak. Siz de olan belki varlığına önemini bile bilmediğiniz birşeyi onunla paylaşınca dünyanız büyüyecek büyecek ve ortaya 2 can çıkacak.100000 da 1 kişi arasından belki sizsiniz. Bu sizi Özel yapar.

2. Annesini hep hastanede hatırlamasın Atakan.
Ben de küçük yaşta babamı hastane köşelerinde ziyaret için beklemiş, elimde küçük bir çiçekle yanına gitmemişmiydim.  Sonraki zamanlarda annemi ziyarete gitmiş onu öperken yarın ameliyata gireceğini kimse dememişti.  Bir anne yavrusuna kavuşsun evinde oyun oynasın.

3. Hastanede hayatı öğrenen minik hastalar vardı.
Bizim bilmediğimiz küçük yavrularda yok muydu. Bir umut bekleyen. Hayatı hastanede geçen. Gelecek için herkesten umut bekleyen.  Ya bu umut bensem ve farkında değilsem.

4.Korkular yersizdi.
Kan vereceğimi söylediğimde vazgeçirmek içinde olsa söylenen "syco" yaklaşımlar yanlıştı. Hepsine cevabım vardı. (burada yazmayacağm, kimse etkilenmesin)

5. Tüm anneler aynı duygularda olduğundan ve onların arkadaşım olması beni güçlendirdi.
Anneler neden korkmuyorduk biliyor musunuz? Çünkü biz hayata "canlar taşıyan" insanlardık. Bu dünyaya korkusuzca acıdan korkmadan, ameliyat masasına yatmaktan korkmadan "canlar" taşımıştık. Eğer bu güç varsa iliklerimizde,  bizdik bunu korkusuzca yapabilecek insanlar.  BİZ ANNELER BİLİRİZ CAN ve KAN OLMAYI.Ben oğlum dışında başkası içinde can olmak istiyorum.

6. Kahraman olmak??
HEROS izlerken şifa dağıtma özelliğinin olmasını istemek kolaydı. Şuanda gerçekten bu özelliğimin olmasını istiyorum ama bu kahramanlık değil benim için. Zaten normal olan bu. Bir bardak suyun var ve çeşmen de var. Ve senden bir yudum su istiyor biri. VERSEN KAHRAMAN olmazsın. Sadece gerçek insan olursun.


DÜŞÜNÜYORUM:  Biri bana dese donörsün heralde ya başkası içinde uygunsam ve 18 yıldır donör olmak için kan vermediğimden geç kaldıysam diye üzülebilirim. Deseler "Gamze nin donörü sensin?" neden önceden vermedim ki neden ona bukadar zaman acı çekmesine neden oldum diye bilirim:((

İşte bu nedenlere daha 10 larca ekleyebilirim ama Sonuca gelelim.

LÜTFEN GEÇ OLMADAN İLİK DONÖRü OLUNUZ. CAN OLUNUZ

Babamız ile elele tutuşup ÇAPA ya gittik. Hiç zamanımızıda almadı .Bostancıdan  denizotoüsü sonra taksiye atladık vardık ÇAPAya. Öğle tatili bekleriz derken. Güzler yüzlü bir ekip bizi bekliyordu.  (sıra kuyruk bekleme isteği ile gittim ama kuyruk olamayınca çok bozuldum). Bilgilendirdiler bizi. Gerçekten direk gönüllü çalışırım demek bile istedim  o kadar beğendim ekibi. Anadolu yakasından kan verip çıkmak 1,5 satte bitti. ÜŞENMEYİN LÜTFEN

LÜTFEN OKUYUNUZ.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder