Çocukla HAFTASONU

Güzel bir haftasonunun geldiğini izlerken hava durumundan içim kıpır kıpır olmuştu. Önce" babacıkla başbaşa kaçsak mı ?" diye planlarken sonra oğluşumuzla kaçtık. Önce kahvaltıyı nerede yapsak diye düşünürken kahvaltıyı evde yapıp aldık eşyaları çıktık Polonezköy e. Oğluş ilk gördüğü çocuk parkı için basbas bağırınca geri dönüp orada durduk. Yanımızda termosumuz vardı, çayımızıda içtik, Kuzey Tan bey de parkın tapusunu almışcasına oynadı.

Geri dönsek mi? Kalsak mı derken? "Haydi fenere" dedik. Gittik Fenere Çıktık. Haydi balık yiyelim derken "Ben balık yemmmmememmmmemm" diye bağıran çocuk yüzünden çıktık Anadolu Kavağına gittik. Park yeri bulamadığımızdan ve bu kalabalığa sabrımız kalmadığından Beykoza indik. Bu ne kalabalık bu ne kalabalık. Keşke Polonezköyde kalsaydık demeye başladık. Sonunda Kuzey Tan beye bir tost ayran alıp  evimize koşarak (sürerek) geri döndük.

Haftaya daha başarılı bir Polonezköy çıkartması yapmayı planlıyoruz. Sıcaklığın 18oC olması şart ama.... Kesin bu yaz da 3-4 sefer kendimizi , elimizde kahvaltımızda , orada buluruz gibi geliyor.

Bizim pestilimiz çıksa da şuan oğlum enerji patlaması yaşıyor.

Not: Dün trene binen oğlum istasyona gidince ilk kez ne zaman , kiminlerle trene bindiğini hatta nerede durduğunu, ne yaptığını, ne konuşulduğunu çok detaylı anlattı. Yaklaşık 1 yıl önceydi. 2.5 yaşındaydı ama tüm olayı çok net hatırlıyordu. Bazı şeyleri unutmak gerek beee oğlum. Bu kadar iyi hatırlamak olur mu?? :((((