FOTOĞRAFLAR

Bizim çocukluğumuzdan vardı 13-15 fotoğraf. Değerliydi bu fotolar , hem de ÇOK.

Fotoğraf çekileceği zaman hazırlanılır süslenirdi. Hiç bir kare boş olmasın diye doluşulurdu bir kareye. Bu yüzdendi belkide eski fotografların kalabalıklığı. Çocuklar yine önemliydi, her kareye bir çocuk ucundan bulaşırdı.

Fotoğraflar çekilir ve tüm film bitsin diye beklenirdi. Fotoğrafcıya götürülür bir kaç gün beklenir ve fotoğraflar filmleriyle birlikte bir zarfta alınır, daha fotoğrafcının kapısından çıkmadan bakılırdı. Unutulmuştu bile kimi kareler.

Fotoğraflar üzerinden kaçar adet çoğaltılacağı bakılır "X3", "X4" diye yazılırdı arkalarına. Çoğalınca fotoğraflar, arkalarına kime ait olduğu yazılır verilirdi.  Arkalarına tarih atılır, yerler belirlenir, kişiler yazılırdı.

Fotoğraflar için özel albümler hazırlanırdı. Vitrinler fotoğraflarla dolardı, özel çerçevelerinde. Annaneler babanneler torunlarını öperdi bu çerçevelerden. (torun yanında da olsa.)

Fotoğraflar GEÇMİŞTE dondurulmuş, hafızamızın fenerleri değil midir? Güzel anları tazeler, unutulan yüzleri , güzel yerleri hatırlatır,...

Dün karıştırdım eski fotoğrafları. Tabiki digital ortamda. İnanılmaz fotoğraflarımızın olduğunu ama eskisi kadar değerli olmayan, olamayacak fotoğraflar vardı bu diğital kutularda.

Peki... eskiden kızınca yırtılıp atılırdı fotoğraflar. Şimdi sadece bir DELETE tuşu......

100 lerce, 500 lerce DELETE yapılması gereken  fotoğraflar ne yapılmalı?