Oğlum yarabantlarına hasta.(eskiden dahada fazlaydı) Yarabandı görmesin yalvarıyor yapıştırmak için. Hatta bir gece kriz yaşamıştık. Gecenin bir yarısında yarabandı istemiş biz anlayamamış, tüm evi dolaştık, kriz dakikalar sonra yarabandının durduğu çekmeceği açıp gösterince biraz çakılmış ama jeton düşmemiş, sonra mutfağa gidip diğer alternatif yeride gösterince düşmüştür. Evde bulunan bir yarabandıyla mutlu son olmuştur. (bu olay videolarla kayıtlıdır)
Tamam gelelim olaya. Oğlum bu yarabandı yapıştırma takıntısından dolayı. Yarabantlarının çalışma mekanizmasını anlattım.(uydurdum)
- Yarabandı yara yoksa yapışmaz.
- Yaralar iyileşince "üstümden çıkabilirsin bant" diyerek yarabandını ittirir ve yarabandı çıkar. (Beni tanıyanlar burada nasıl bir canlandırma ve ses tonu yaptığımı tahmin eder.)
Bu olaylar süresince, hep yüzüne bant yapıştırma isteği vardı. Bende kaşına, gözüne yapıştırır diye korkardım ve o cümleyi dedim. "Yarabandı yüze yapıştırılmaz!!!"
"Yalancının mumu yatsıya kadar" dememişler. Oğlum almış eline Sanibant ı " bak anne bu yüze de yapıştırılıyor. Çocuğa bak 2 tane yapıştırmış"
:(((( HAYIRR OLAMAZ FOYAM ORTAYA ÇIKTI. YALANCI ANNEYİM BEN.
Hemen lafı çevirdim "Senin yüzünde yara yok ki oğlum"
Oğulda laf hazır "Kuzen Toprak gelince olur"
Not: Kuzen Toprak la son vukuatımızda suratımızda oluşan küçük tırnak izlerini yarabantsız geçirmiştikte:)))
hahahahha çok güldüm :))
YanıtlaSil