ÖZÜR DİLEMEK

Geçen hafta  çıkan küçük bir gerginlik sonrası kucağıma gelip "özür dilerim " dedi. Bekledi ve
"Şimdi sıra sen de, sen de özür dilemelisin" dedi.

Kocaman kocaman kocaman bir özür diledim. Başka birilerine kızıp, başka olaylara kızıp o an büyütülmeyecek bir olaydan dolayı onu kırdığım için çok özür diledim. Durumu, hissettiklerimi , hatamı anlattım. Gülümsedi, sarıldı kucağımdan indi.

Mutlu muyum...

Hayır.

Çocuklar için ne kadar farklı bir şey özür dilemek. Bizim gibi "laf olsun" "adet yerini bulsun" değil, gerçek anlamda özür diliyorlar. Gerçek anlamda da özür bekliyorlar.

Yetişkinler ise yüzleşmekten kaçıyor. Büyürken anlamını yitirilen kelimelerden bu "Özür Dilemek"