Aldı bana getirdi. "Açsana annecim" dedi. "Aç istediğin oyunu oğlum" diye gözümü aralamadan konuştum. Birden ağlamaklı ve kızgın bir ses ile...
"Oyun istiyorum demedim sana, babannemi aramalıyız.... Babannemi ara ." dedi. Biraz endişeli çevirdim numarayı açtım hoporlörü verdim eline telefonu. Çaldı çaldı. Kuzey Tan beyin yüzünde endişe. Babannede endişeli açtı telefonu.
"Aloooo"
Bizimki konuşmuyor yavaş yavaş ağlamaklı ses çıkarıyor. Ben de merakla uyuyor taklitinde dinliyorum.
"Alooo"
"Babbanneeee..." diye bir ağlama " sen beni bırakıp Adana ya mı gittin? Beni bıraktın Baran'nın doğum gününe mi gittin? Ben de gelecektim hani. Beni neden götürmedin...."
Fırladım yataktan herşey yerli yerine oturdu birden.....
Babanne telefonda ben yanında ikna etmeye çalıştık. Kuzey Tan kendinden emindi. Babanne onu bırakıp haftasonu Adana da Baran ın doğumgünündeydi. (Doğumgünü bu haftasonu ve Kuzey Tan da gidiyor)
Neden oldu sizce?
Dün kreş için yola çıkınca esnaf komşumuz bir dede "ooo ben haftasonu Baran ın doğum günündeydim. Neden gelmedin. babannen beni götürdü" diye takıldı. Kuzey Tan sadece "Yalan deme" dedi ve sustu. Kreşe yaklaşırken bana " Beni babannem alsın" dedi. Ben söyleyeceğimi, akşama işi yoksa geleceğini söyledim. Israrla "şimdi ara ben yanındayken konuş" demesine rağmen aramadım. Akşamada Babannenin işi var diye ben aldım. "Babannem neden gelmedi? Biz gidelim." desede biz eve döndük.
Tüm gün kurgulamış kurmuş gece belki rüyasında görmüş sabahta babanneye hesap sordu. Babanne gelince de zor ikna oldu. Şahit olarak mahalle esnafını gösterdi (kendisi tüm esnafa kreşe gidene kadar haftalık rapor verdiği için hepsi nereye nezaman gittiğimizi bilir)
Yandık biz bir inatçı keçimiz daha oldu.
NOT: Adana ya çok hevesle gidiyor. 5 gece bensiz uyuyacaksın dedim. "evet 20 günde uyurum" dedi ve beni ciğerimden vurdu. Ben de sen yokken gezmezsem oğlum:)) (20 onun için çok büyük bir sayı)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder