Küçük bir kız çocuğu iken akşam yemeği yenilmiş, serilmeyi TV izlemeyi planlarken annen başlar hazırlanmaya; senin saçları toplar giydirir süsler eline çantasını alır ve ".. teyzelere akşam oturmasına gidiyoruz" der ve çıkarsınız.
Hoppala akşam akşam bu kış gününde ....
Sokakta koşturarak yürürken soğuk nefesin havaya buğu ile karışıyor bu soğuk adımlarını hızlandırıyordur.
Sokağa gelince görürsün tek değilsindir mahalleli toplanıyordur. Herkeste bir mutluluk çolukla çocuksuz hanımlar toplanıyordur.
Bir odaya doluşulur. Oda da soba gümbür gümbür. Sobanın üstünde yeni demlenmiş çay kokusu vardır. Şanlıysanız!! çocuklar içinde ıhlamur kaynamaktadır. Onun kokusunu ciğerlerinizde duyarsınız.
Komşular ayaklarını divanın üstüne çekmiş ellerinde örgüleri kafa kafaya vermiş dedikoduya başlamıştır bile. Çocuklar Tv ye yakın, sobaya uzak yerde koloni oluşturmuştur. Ev büyükse çocuklara başka oda da soba yakılıp, o odaya konulmuş olabilir...
Kapı çalar. Cam kenarındaki hanım camdan bakar , ".... hanımlarda gelmiş" odanın her köşesi her yeri dolmuştur.
Herkes tamamlanınca çıkar akşam çayı ... Yanına bisküvi kek sarma gibi atıştırmalık birşeyler vardır. Hanımlar hep rejimde ama parmak bisküvler çay bardağına batırılıp çıkarılmakta.
Tv yi gören yok. Çocuklar annelerinin "aaaa" "deme" "anlat anlat" "kimmiş kimmiş".. muhabbetlerine yarım yamalak ortak olur.
Akşamın en ateşli kısmında ya çekirdek çıkar meydane ya kestane ya patlamış mısır.....
Konu ne kadar önemliyse yenilenin hızıda artar. gözler konuşan kişinin üstünde saniyede 2-3 çekirdek çıtlanabilir....
Hafif kilolu çocukların dizlerinde uyumasına izin vermiştir anneleri. Kilolu çoocuk ise uyanma koşulu ile uyumuştur:)))
Eğer yer kaldıysa Türk kahvesi kokusu mutfaktan içeriye süzülmüştür. Fallar kapatılır. eve gidene kadar söylenilenler unutulacak olsada fallar bakılır, umutlarla dolar yürekler.
Tüm anneler üzerlerindeki günün gerilimini muhabbetlerde bırakmış, en iyi psikologun yapamayacağı kadar verimli bir seansı gerçekleştirmiş olarak eve dönme vakti gelmiştir.Kahkalar mahalleyi yoldan geçenleri bile meraklandırmıştır. Bir kış gecesi yürekler mutluluk ile doyurulmuştur...
Ne oldu da bu bayanlar toplanmıştır ...
"Akşam bey yok bize gelsenize kızlar" lafı üstüne :))))
Biz de anne olduk , akşam ev oturmasına gidiyoruz ama önemli bir farkla çocukların uyumasını bekliyoruz.....
Fatoş,
YanıtlaSilpek güzel demişsin... Bak bir de çayın yanına bizde mutlaka ikram olarak pötibör ya da finger bisküvi çıkardı. O bisküvilerle bir bardak çayda ne muazzam tatlılar yaratırdık. Göz kapakları artık uykudan kalkmaz oluncaya değin kalkılmazdı misafirlikten; ama asıl ondan sonra başlardı çile. O uykulu halde, gecenin soğuğunda eve kadar yürümek. Yine de her seferinde aynı duruma maruz kalacağını bile bile koştura koştura giderdik o akşam oturmalarına değil mi?
Canımı çektirdiniz. Kestane de alacağım, mısır da patlatacağım, iki demlik çay garanti. Yanında bisküvi de var. Hadi gelin akşam oturmasına :)...
Tamam Geliriz ama arabayla döneriz
YanıtlaSil