"Neden Yazmıyorsun Anne?"

Yazmayı seviyorum; anlatmayı seviyorum ama belki akıp giden hayatın içinde biraz kırılmışlık,  biraz burukluk yazmayı çok isteyip yazamıyorum.

Belki, okuyan kişilerin kimlerinin sonradan duyduğum bazı:

"Ben yoğun bir insanım zamanım yok böyle boş işlere" (Yapamadığı işleri yapanların işlerinin boş işler olduğunu düşünen ama kendisi sadece yoğun olanlar. Kulp takanlar)

 

"Ben yazsam daha güzelini yazarımda ünlü Blog anne olma heveslerinden değilim, yazan yazsın.  "  (Ben yapsam en iyi yaparım  ama istemediğimden yapmıyorum bahanecileri.)

 

"Okudum yazını 3 defa "de" "ki" yanlış yazım var" (Bardağın boş tarafında yaşayanlar.)

 

"Ay! Abartmış yine süslemiş yazmış , hayatı boktan yazdığına bak" (Hayatın içinde çabalarının hep negatif olması gerektiğini, onun tepkileri ile yaşaman gerektiğini düşünenler)

 

"Bunları sen mi yazdın, hadi itiraf et nereden aldın. kesin birinden alındı." (Seni hiç tanımayanlar)

 

"İşin gücün yok tabi ki yazarsın" (Seni hiç tanımayanlar 2, tanısa bile  işine gelmeyenler)

 

"Yine ağlak ağlak yazmışsın sil bunları" (Hayatın içinde çabalarının hep  pozitif olması gerektiğini, onun tepkileri ile yaşaman , her zaman onu üzmemen gerektiğini düşünenler)

 

"O son yazdığın yazıda bana mı laf söyledin" (Hayatın onun çevresinde döndüğünü zannedenler)

cümleleri de durdurmuştur.

Belki, hayatı sadece birini merakından blog girip okuyanlardan sıkılmışımdır.

Belki sadece yazmak ve paylaşmak istememişimdir.


Dün gece Kuzey in  "Neden Yazmıyorsun Anne?" diye sorması ile konuyu uyku öncesi seansa taşıdık. Sonuç: "O blog benim adımına ve ben ilerde okumak için istiyorum, yazmalısın ve ben ilerde hatırlamak için okuyacağım. Başladığın işi tamamla."  komutuyla tekrar yazmaya başlıyorum.


Oğluma Not: Sevdiğin şeyleri yapmalısın. Önüne çıkan kişiler seni sen yapmak için çıkmıştır. Gülümse saygı duy ve yoluna devam et. Onlar sadece geride kalsın.

Hayatı hep gülerek yaşamayacaksın. Karşına kötülerde çıkacak direneceksin ; Karşına bilgelerde çıkacak dinleyeceksin; Karşına cahillerde çıkacak öğreteceksin.

Hayatı hep ağlayarak geçirmeyeceksin. Karşına iyilerde çıkacak arkadaş olacaksın; Karşına doğa çıkacak koruyacaksın; Karşına çıkacak gelecek için hazırlanacaksın, yaratacaksın ve büyüyeceksin.